Η Μαρία Κλεάνθους Κουζαπά γράφει για το βιβλίο 3
Ένα βιβλίο κατάλληλο για τους λάτρεις της Αρχαιολογίας, της Ιστορίας, της Μυθολογίας, της Φιλοσοφίας, αλλά και του Μυστηρίου! Η γραφή πολύ απλή, χωρίς ιδιαίτερη λογοτεχνική δεξιοτεχνία, όμως τα βιβλία τέτοιου περιεχομένου δεν προσφέρονται για λυρισμούς και ιδιαίτερα κοσμητικές περιγραφές.
Οι χρονολογικές αναφορές είναι πολλές, από το 9000π.Χ. μέχρι το 2009μ.Χ. και εναλλάσσονται ανακατεμένα. Μπορεί αρχικά να με μπέρδεψαν λίγο (βασικά λόγω της διαλειμματικής μου ανάγνωσης), αλλά σιγά σιγά το παζλ συμπληρώθηκε! Άλλωστε, φρόντισε γι’ αυτό και ο συγγραφέας, με το να εντάξει με αριστοτεχνικό τρόπο, μια συνοπτική περιγραφή των κυρίως γεγονότων, αρκετά μετά τη μέση του βιβλίου, όπως είχε κάνει και στον Κλειδούχο.
Η Σοφία, μια Αγγλίδα αρχαιολόγος, βρέθηκε πρωταγωνίστρια σε μια ιστορία –μύθο, που ξεκίνησε από την καταστροφή της Ατλαντίδας και φτάνει μέχρι το 2009, οπότε μετά από κάμποσο μυστήριο και άγριο κυνηγητό τελειώνουν και οι ταλαιπωρίες της. 3 αντίπαλες ομάδες μάχονται για να αποκτήσουν τις 3 λίθους (λευκή, κόκκινη και μαύρη), που φυγαδεύτηκαν από τη Θεά Αθηνά, από τη χαμένη Ατλαντίδα, στην Αίγυπτο. Η Κλεοπάτρα, ο Πλάτωνας, η Ασπασία, ο λόρδος Έλγιν, η κλεμμένη Καρυάτιδα, μπλέκονται όλοι, άλλοι σαν προστάτες και άλλοι σαν κυνηγοί των τριών λίθων, των οποίων η ένωση ή θα καταστρέψει τον κόσμο, ή θα επαναφέρει τον Παράδεισο. Ποια είναι όμως η αλήθεια και ποιον να εμπιστευθεί η Σοφία; Η σωτηρία του πλανήτη είναι πράγματι μια ουτοπία; Μπορεί άραγε να αντεπεξέλθει σ’ έναν υπερπληθυσμό, αν με την ένωση των λίθων επέλθει η μακροζωία, ή ακόμα και η αθανασία των ζωντανών; Ή μήπως η ένωση αυτή είναι ικανή να φέρει την ολοκληρωτική καταστροφή χωρίς γυρισμό; Η Σοφία είναι η μόνη ανίδεη σ’ αυτή την ιστορία και παλεύει να βρει τις ισορροπίες μέσα της, αλλά και τις αλήθειες στη ζωή της.
Ο αριθμός 3 ανέκαθεν θεωρείται ιερός, πολύ πριν καθιερωθεί από τον Χριστιανισμό για την Αγία Τριάδα και μέσα στο βιβλίο αναλύονται όλες οι αναφορές σ’ αυτόν. Η πολύχρονη μελέτη του συγγραφέα είναι εμφανής. Αναφέρει γεγονότα και πρόσωπα ιστορικά, τα οποία εμπλεκόμενα στην υπόθεση των τριών λίθων, δημιουργούν απορίες για την ακρίβεια των όσων ξέραμε. Αρκετά συχνά αναρωτήθηκα για το πού σταματά η μυθοπλασία του συγγραφέα και πού η πραγματικότητα. Αυτή είναι μια δεξιοτεχνία που του την αναγνωρίζω. Να κάνει δηλαδή τον αναγνώστη να μπερδέψει την ιστορική πραγματικότητα με τον μύθο!
Σαν λάτρης όλων αυτών που ανέφερα στην πρώτη παράγραφο, ομολογώ ότι απόλαυσα το 3 (τρία)!! Σαν ιστορία και σαν γραφή είναι εντελώς διαφορετικό από τη προηγούμενη συγγραφική προβολή του συγγραφέα. Δεν ξέρω αν θα καταλήξει σε ένα συγκεκριμένο στυλ γραφής, θεμάτων και ύφους, αλλά το σίγουρο είναι ότι προς το παρόν ελίσσεται, χωρίς ένα ιδιαίτερα προσωπικό χαρακτήρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κακό. Σίγουρα περιμένουμε κι άλλη δουλειά από τον φανταστικό κόσμο του Χρήστου Αναστασόπουλου!
Τέλος, αναφέρω ένα στίχο από ένα ορφικό κείμενο που αναφέρεται στο βιβλίο, απλά γιατί μου άρεσε εξαιρετικά!
«Αν δεν εξισώσεις τον εαυτό σου με τον Θεό, δεν θα κατανοήσεις τον Θεό, διότι το όμοιο γίνεται κατανοητό μονάχα με το όμοιο.»
